Never try never know

Hallo allemaal!

De jungle was echt een fantastische ervaring! We gingen samen met 7 anderen (drie Spanjaarden, 1 Zwitsers meisje en drie Duitsers) en 1 gids de jungle in voor drie dagen en twee nachten. De gids was iemand van de Karen stam en je kon merken dat hij de jungle wel kende. Hij wist heel veel te vertellen over planten en liet ook veel dingen zien. Daarnaast had hij ook als motto: never try never know. Dit hebben we gemerkt ook. Tijdens de eerste hike begon het met het eten van een miertje. Oké, dat gaat wel. Maar toen hij 's avonds aan kwam zetten met een tarantula moest ik wel even slikken. O my Boeddha. Eerst werden de giftanden eruit gesneden en toen ging hij op de barbeque. Een beetje twijfelend nam Sjoerd een hap en toen moest ik er ook aangeloven.. Het viel me mee, het smaakt eigenlijk nergens naar.Behalve de tarantula hebben we ook nog kikkers, bamboe wormen en een ander insect gegeten. Gelukkig kregen we ook nog s avonds een lekkere gele currie, waar geen enge beesten inzaten, voorgeschoteld. Behalve eten was de tocht ook heel mooi. Super mooie uitzichten hebben we gezien en we hebben ons regelmatig afgekoeld onder een waterval. Dit was ook wel nodig want behalve dat we vaak klommen, was het zeker 30 graden en was de luchtvochtigheid super hoog. Laat ik het erop houden dat ik zweette op plekken waar ik niet wist dat je daar kon zweten.. Maar behalve afkoelen kan je, onder het motto never try never know, ook wel mooi van een waterval afspringen. Ik maakte een foto van de sprong van Sjoerd, maar zeker 15 jappaners hebben hem ook op de foto gezet.

Na deze dagen hebben we Chiang mai verlaten en zijn we naar Pai gegaan. Pai ligt ongeveer 130 km boven chiang mai en het ligt in een vallei. Het is een klein hippie dorpje waar niets moet en alles mag. Hier zijn geen schreeuwende taxi chauffeurs of tuk-tuk drivers te bekennen. Nee hier is alles zen, mediatie en uh rust. Maar we zijn niet gemaakt om stil te zitten en we wilden graag een scooter huren. De omgeving is namelijk prachtig maar het te ver om alles te lopen (en te warm!). Ik heb Sjoerd even over moeten halen nadat hij op forums alle worst case scenario's had gelezen. Maar hij kreeg eerst even een snelle les en hij kwam terug met een scooter!

Drie dagen hebben we samen op een scooter gezeten. We werden er allebei even heel gelukkig van om niet afhankelijk te zijn. We zijn naar hot springs, watervallen, China town geweest maar we zijn vooral gewoon onze neus achterna gegaan door om ste beurten te zeggen of we naar links of naar rechts gingen. Ook hebben we in Pai s avonds biertjes gedronken met z'n tweeën maar altijd zijn er wel mensen waar je mee kletst. Een schrijver die al jaren de wereld over zwerft, een meisje dat de volgende dag voor een week een klooster inging of een Duitser die ook mee was in de jungle.

We sliepen in pai in een guesthouse en de eigenaresse was heel lief. Ze gaf ons vreemd fruit, legde uit hoe alles heet in het Thais en moest lachen wanneer Sjoerd een foto maakt van een gekko, want een gekko is toch niets vreemd? Toen we weggingen vroegen we of ze onze badhanddoek van BNN wilde hebben omdat hij toch wel erg zwaar is voor in de backpack (sorry BNN). Ze was hier zo blij mee dat ze mij een t-shirt gaf die zij verkoopt. Ik heb haar daarvoor drie lekkere Hollandse zoenen gegeven. Toen moesten we natuurlijk nog met haar en met haar dochter op de foto. Maar toen we waren uitgezwaaid moesten we toch echt terug naar Bangkok. Eerst nog even super misselijk geworden van de route van Pai naar Chiang mai. 763 bochten.. het hadden er niet veel meer moeten zijn want dan had ik het spuugzakje moeten gebruiken..

De eerste maand van onze reis in Thailand was heel leuk. Er gebeurden zoveel leuke en hilarische dingen. Travestieten die helemaal wild worden wanneer Sjoerd voorbij loopt, taxichauffeurs die geen woord engels spreken maar waar je toch dmv het maken van rare bewegingen en geluiden mee kan communiceren, kinderen die je aanstaren alsof je weggelopen bent van mars, vier mensen die op 1 scooter zitten of slapen in de jungle met iemand die zo hard snurkt dat niemand kan slapen en hij zelf nergens wakker van wordt.. totdat Sjoerd een enorme scheet laat.

Woensdag vertrekken we naar het onbekende Taiwan. Via de neef van Sjoerd zijn we in contact gekomen met een stel die in Taiwan woont. Volgend weekend hebben we met ze afgesproken. Aan het eten zullen we daar ook vast even moeten wennen want ze eten daar volgens de lonely planet allemaal bizarre dingen. Maar we zijn nu wel wat gewend en never try never know!

Tot in Taiwan!

Liefs Sjoerd en Hilde