Taiwan!

Taiwan!

Nihaaaau, zoals de Taiwanezen zeggen. Voor dat ik verder schrijf over onze avonturen in Taiwan, wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties. Erg leuk om te lezen!

Op mijn verjaardag 2 oktober kwamen we rond 07:00 uur aan in Taipei de hoofdstad van Taiwan. In de bus van het vliegveld naar het centrum van Taipei viel ons gelijk al op dat het hier erg bergachtig en ontzettend groen is. De bus zette ons af in het oude gedeelde van de stad en vanaf daar zouden we opzoek moeten gaan naar een hostel. Met de backpacks op onze rug en de lonely in de hand gingen we opzoek. Ik moet zeggen dat de kaartlees kwaliteiten van Hilde erg goed zijn (heeft scouting toch nog nut gehad). We liepen gelijk de goede richting op en dankzij wat hulp van een Taiwanees vonden we het Happy Family hostel. Wat overigens erg goed werkt is een beetje hulpeloos rondlopen met een kaart in je hand. Er komt dan vanzelf een engels sprekende Taiwanees naar je toe om te helpen, ideaal!

Goed, toen we ons kamertje in konden hebben we even een powernapje gedaan om wat te herstellen van een nacht niet slapen en daarna was het hoog tijd voor gebak, tenslotte was ik jarig. Best vreemd om zo ver van huis je verjaardag te vieren. Hilde heeft me ontzettend verwend deze dag en heeft me echt wel jarig laten voelen door middel van gebak, biertjes, cadeautjes en een bezoek aan de Taipei 101 wat wil je nog meer! De taipei 101 is de op een na hoogste gebouw van de wereld. De lift ging met supersonische snelheid omhoog en na nog geen 30 seconden stonden we op de 90e verdieping. Wow wat een uitzicht! We waren precies op tijd voor de zonsondergang, echt fantastisch.

Na twee dagen taipei was het tijd om verder te reizen naar Hualien (spreek uit als qua-li-en). Via Ling (Nichtje van mij) zijn we in contact gekomen met Alex, een basisschoolleraar. Via facebook hebben we met hem afgesproken. We waren 2 uur te vroeg, dus hadden we nog tijd zat om even ergens een kop koffie te drinken en een cadeautje te kopen voor Alex en zijn familie. Best spannend om mensen te ontmoeten die je niet kent. Maar om vijf uur werden enthousiast opgehaald door de familie Lin. Alex en Grace hebben twee kinderen: Celeste (9) en Sing Yo (4). Alex en Grace hadden voorgesteld om in het huis van hun ouders te slapen omdat deze veel groter is en genoeg kamers heeft. Bovendien lag dit in het centrum en vlak bij het treinstation. Communiceren deden we vooral via Alex omdat hij engels sprak. Hij vertaalde het dan weer. Zo noemde Sing Yo mij geen Sjoerd maar beer omdat ik volgens hem zo harig ben. Hij zat ook heel vaak aan mij armen te voelen, heel grappig.

In het weekend was Alex vrij en had al een heel programma bedacht om te gaan doen. Dit bestond vooral uit heel veel Chinees eten proberen. Veel was erg lekker maar sommige dingen waren vooral heel vreemd voor ons en een tikkeltje vies. Ik begin bijna de bloemkool van m'n moeder te missen ; ) Maar niet alleen zij hadden ons veel laten proeven maar wij hun ook. We hadden namelijk oer Hollandse pannenkoeken met spek en appel gebakken. Dit smaakte de kinderen vooral erg goed.

Naast al dat eten hebben we ook veel van de omgeving gezien met in het bijzonder de taroko gorge. De is een national park en bestaat voornamelijk uit marmer en dat is er in veel verschillende kleuren. Erg mooi om te zien. Echter het leukste van het bezoek was vooral het leven leren kennen van een Taiwanees gezin. Je krijgt zo een goed beeld van de cultuurverschillen. Het is voor hun normaal om te eten op een night market. Zelf koken ze nauwelijks. Ook douchen ze hier niet in een douche cabine of iets dergelijks, nee de douchekop moet je zelf vasthouden. Alles wordt zeiknat maar dat is normaal. Ook het geloof is hier in onze ogen vreemd. Het is een afstammeling van boeddhisme. We zijn een keer in een tempel geweest om te kijken maar er staan allemaal creepy beelden. Nou niet bepaald een vrolijk geloof.. Maaaar ze hebben hier wel karaoke! In het huis hadden ze serieus een karaoke kamer. Super grappig. We hebben uiteraard nog wat liedjes gezongen. We are sailing, we are sailing..

Last but not least zijn we ook nog naar de klas van Alex geweest. We hebben daar verteld wie we zijn, wat we doen, waar we wonen etc. In totaal hadden we 40 minuten de tijd alleen de kinderen waren super enthousiast en hadden zoveel vragen dat we wat uitliepen. We kregen vooral vragen als: hoe komt het dat jullie zo lang zijn? Hoe zien jullie huizen eruit? (Lang leve google earth) Waarom is Sjoerd zo harig? Ze wilden ook graag allemaal even mijn armharen voelen. Tsja die Taiwanezen hebben bijna geen haar op hun armen. Allemaal een zacht baby huidje ;)

Na vijf dagen was het tijd om de familie Lin gedag te zeggen. Met een beetje dubbel gevoel namen we afscheid. We hebben zulke leuke dagen bij ze gehad. Ze namen twee onbekende mensen in huis en we hebben echt veel gezien en geleerd over de gewoontes van een Taiwanees. Aan de andere kant hadden we ook wel weer heel veel zin om onze eigen ding te gaan doen. Dus vertrokken we woensdagochtend vroeg naar het zuiden: op naar Kenting national park! Daarover de volgende keer meer ;)

Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties!

Liefs ons